Musicalvereniging Sempre Sereno speelde in 2004 de musical Hair in Theater Junushoff in Wageningen.
Jaar
2004Speeldata
12, 13, 14 en 15 meiRegie
Panda van ProosdijMuzikaal leider
Michael DelhayeChoreografie
Panda van Proosdij‘Hair’ vertelt het verhaal van het Vietnam-tijdperk waarin jongeren onhandig, maar uitbundig leven ten tijde van chaos en algehele verwarring in de wereld. Onder hen zijn Claude en Berger, een paar vrienden, die strijden tegen de legeroproep van Claude. Sheila, die verliefd is op beiden, maar haar levensstijl geeft haar weinig ruimte en tijd om wat te doen met deze gevoelens. Uiteindelijk, beslist Claude dat het hippie-leven niet voor hem is weggelegd en gaat toch naar Vietnam. Met thema’s zoals vervreemding, protesteren en burgerlijke ongehoorzaamheid illustreert Hair de jaren ’60 generatie, die duidelijk op zoek is naar zichzelf.
Bart Stroeken – Woof Daschund
Timo Hamers – Claude Bukowski
Anneke Klugkist – Sheila Franklin
Charle Wilfrid – Lafayette ‘Hud’ Johnson
Miriam van Straten – Jeanie Ryan
Esmée Doets – Hud’s verloofde
Cleo Smits – Helen
Joke Ruiters – Rechter
Heleen Geertsema – Cleo
Marienke van Terheijden – Dionne
Sitske Rennen – Linda
Annemiek Bordes – Supreme, Danseres 3-5-0-0
Stefanie Stevens – Supreme, Susanne
Ellis Vyth – Supreme, Ronny
Aggie de Jong – Supreme, Margaret Mead
Margreet Mons – Supreme, Jeanie’s moeder, Diana, Moeder
Marelle Boersma – Supreme
Maarten van der Zee – Gays, Soldaat George
Eric Vis – Gays, Jack, Sergeant
Ton van Dortmont – Gays, Steve, Soldaat, Martin
Jan-Willem Hendriksen – Paul, Jeanie’s vader
Peter Marwitz – Sheila’s vader
Anita Jurgens – Sheila’s moeder
Mijntje Didden – Moeder
Marieke Bart – Sergeant, Vriendin Sheila
Merijn Schriks – Vader
Jouke Kardolus – Claude’s vader, Vader
Orkest
Annemiek Barnouw – Bas
Remco Hendriksen – Slagwerk
Thijs Brinkers – Trompet
Michael Delhaye – Piano
Piet van Holland – Gitaar
Almer van Belzen – Digitale Klarinet
Robin Pool – Trompet
Jeroen Spelt – Trompet
Recensie:
Make love, not war, juist in Wageningen
“Hair is een gewaagde keuze, maar Sempre Sereno stelt allerminst teleur. De originele manier waarop het publiek vanaf aanvang bij de musical wordt betrokken, de loepzuivere solos, de prachtige decors en dito kostuums van de bloemenkinderen – het is allemaal af. Hair verloopt net zo rommelig als de tijd waarin de musical speelt, maar verdient vette complimenten voor de manier waarop de cast zich heeft ingeleefd in de flower power. De legendarische naaktscènes worden elegant ingevuld en zeg nou zelf: wie durft er zomaar in z ondergoed op het podium? Dat vergt meer professionaliteit dan je van een amateurgezelschap mag verwachten! De uitstekend vertolkte beklemmende sfeer van de Vietnamoorlog doet het Wageningse publiek enthousiast meezingen: “Make love, not war”, juist in deze stad! Om terug in de foyer spontaan elkaars hand te grijpen en ontroerd mee te neuriën met het bekende Let the sunshine in.”
Nicole Beaujean – De Gelderlander
